DINSDAG 20.03.2012
08:00 uur Wij werden op geroepen door de Florida Coast Guard, dat op de volgende Positie NB 27:12.35 en WL 79:32.65 een Consulboot in problemen waren, maar ze wisten niet hoeveel mensen er aan boord waren als wij daar naar toe wilden gaan. Ja natuurlijk, en toen wij naar die door gegeven positie gekeken in de kaart, en dat was maar 4nm van ons over BB, dus gelijk koers gezet, maar wij zagen de boot niet, toen heeft dat vliegtuig een drijvende vuurpijl in het water gegooid. Dat was prachtig, toen het schip stil getrokken en lij gemaakt voor onze Zodiac boot M.O.B. om te water te laten met Ron en Koen er in. Toen het schip lij gemaakt voor die vluchtelingboot, en toen Ron die Consulboot verbinding gemaakt had sleepte hij het naar ons toe, en Ron zorgde er voor dat die Consulboot dwars van de touwladder bleef. (Hij stond ervoor als een een sleepboot ha ha ha.)
Maar toen vond ik het spannend worden omdat ik die kinderen zag, en die stomme donders van mannen gingen er als eerste uit, dat is toch ongehoord en er kwam steeds meer water in die boot., Toen schreeuwde ik eerst die kinderen en dan de vrouwen (want in mijn gedachten zag ik die boot al afzuipen met het achterschip als eerste omdat daar die zware buiten boordmotors achterop hangen) en dat gebeurde toen ook.. En Remo verzorgde daar goede assistentie om die kinderen maar aan boord te krijgen, nou verders ging dat allemaal goed, tot dat er een man met een zwemvest aan met een kind op zijn rug, en dat kind van 3 jaar moest zich zelf maar vast houden, toen moest ik weer schreeuwen, van ga eerst weer terug, en neem dat kind tussen de ladder en je zelf, want je moet er toch niet aan denken als hij zowat boven is en dat kind laat zich los, dan is zo schip van ons nog hoog hoor, en dat werd dan ook gelukkig gedaan hij ging weer terug naar beneden vlak voor dat hij beneden was liet dat schreeuwende kind zijn eigen los, maar werd op gevangen, als je dan van af de brug staat toe te kijken dan hou je je hart vast, dus toen wij iedereen aan boord hadden op de luiken, was ik zo blij als een klein kind, ik kon wel een gat in de lucht springen, actie geslaagd.
Toen vroeg de Machinist Hans nog als wij die boot moesten gaan strippen, ik zei natuurlijk niet, een hoop werk en als het verkeerd zit doe je ook nog alles voor een ander, toen hebben wij eerst wat achter uit gevaren zodat die boot bij het achterschip weg was, en er zaten ook allemaal drijf ankers aan, met lange touwen en die wou ik niet in onze schroef hebben , en toen het schip weer rond om lij te maken voor onze M.O.B.met Ron en Koen weer om omhoog te hijsen.
09:30 uur Toen hebben wij weer koers en vaart gemaakt, om de reis te vervolgen, en daarna heb ik de kinderen en de vrouwen in de stuurhuis laten komen en de mannen op de luiken gelaten met de ISPSdeuren op slot plus vier van onze bemanning met marifoontjes bij die mannen op de luiken en als ze naar de WC moesten, dan mocht dat van mij 1 voor 1 te gelijk begeleid van twee bemanningsleden van ons.
De Vrouwen en de kinderen hebben wij verwent, door drinken te geven, en eten brood met zoetheid, en kinder spulletjes , en ik heb de kinderen uit gekleed en de kleren in de droger gedaan , op hun onder broekje na natuurlijk, en toen deden de vrouwen ook hun broeken zelf uit , en die ook in de droger, en af en toen zag ik dat ze weer gingen lachen door de tranen heen , en dat deed mij goed.
Ik werd al snel verliefd op een meisje met kraaltjes in haar haar van 3 jaar houd, en dat was wederzijds van toen ze weer van boord gingen bij de Coast Guard vroeg die man wil je wel met ons mee, zei dat meisje ik wil op dit schip blijven bij die Meneer en toen wees zei naar boven richting stuurhuis, maar dat mocht niet jammer genoeg ha ha ha.
En natuurlijk het is mooi weer hier, maar met zo klein bootje valt het altijd tegen, wij hadden 24 mensen aan boord 11 mannen op de luiken en 7 vrouwen waarvan de jongste 18 jaar en 6 kinderen van 3 t/m 5 jaar waarvan 1 jongen en 5 meisjes.
13:10 uur was iedereen weer van boord, steeds twee te gelijk van boord in een RIB van de Coast Guard, dat gaf ook nog heel wat voeten in de aarde, maar ging heel erg goed, en die RIB bracht ze dan naar de grote Coast Guard boot, en als die mensen dan weer bij ons schip waren deed er 1man sturen op die RIB en 1 man bleef in de RIB om ze aan te pakken, en 1 Man kwam steeds mee naar boven aan de ladder en gingen dan eerst heel professional praten voor dat hij de vluchtelingen naar beneden bracht, tijdens deze actie voeren wij 2,7 knots met een koers dat wij aan SB lij hadden voor die RIB.
Toen de boot voor de laatste keer weg voer bij ons, deden wij al toeteren onze reis weer vervolgen, met een voldaan gevoel, alleen ik ben nog wel verliefd, maar mijn troost is dat ik nog foto,s heb.
Het is toch nog een heel verhaal geworden, maar de FOTO,S die volgen zullen dit verhaal wel onder steunen, dat zijn foto,s zonder woorden.
Ik BEDANK alle mensen die deze actie tot een GOED einde hebben gebracht en ook de U.S.Coast Guard en mijn eigen bemanning.
Henk.J. Danser – Kapitein
Hans Schothorst – machinist
Remo Stakebrand – stuurman
Elner Samonte – matroos
John Solano – kok
Oscar Arbis – stage kok
Andrew Jemenez – matroos
Nick Potze – matroos
Ron Oudhuis – maroff stage
Koen Velders – swk stage
Arend van der Pols – De Amerikaanse neef
Deze mensen hier boven, hebben allemaal hun steentje er aan bij gedragen om het tot een groot succes te laten verlopen, en ook wat geluk er bij gekregen met die actie, VOLDAAN GEVOEL + VERLIEFD op iemand die je nooit meer terug ziet.